Dag 18 donderdag - naar Bangkok

De 2-daagse strandvakantie zit erop, het laatste onderdeel van de reis start vandaag. We vliegen terug naar Bangkok.

‘s Morgens heeft het nog goed geregend: naar binnen moeten vluchten bij het ontbijt.

Koh Samui heeft ook een open luchthaven zoals Sukhothai, wel iets groter. Open = Je loopt buiten richting gates.

Met het openbaar vervoer naar ons hotel in Bangkok: paar reisgenoten beginnen Bangkok echt te kennen, en da’s makkelijk. Terug weer een pak warmer en dat is wat aanpassen. Eerst trein genomen en dan overgestapt op de BTS, een aantal-meter-boven-de grond metro. Het is wat sleuren met de valies, op de metro staat de airco heel koud: serieus contrast.

Het hotel ligt niet ver van de BTS maar toch uit de drukte. Op het 6e verdiep is er een zwembad met zicht op de skyline van
Bangkok.

Hotel ligt niet ver van de busstop, ons favoriet restaurant in Bangkok. We komen hier elke keer als we in Bangkok zijn. We zijn daar dadelijk gaan lunchen (late lunch).

Een paar weken geleden heb ik dit artikel in De Standaard gevonden:
http://m.standaard.be/cnt/dmf20181125_03985242

Het hoogste gebouw van BKK heeft half november een glazen plafond opengesteld op de 78e verdieping.

An en Toon waren ook geïnteresseerd, iets na 16u vertrokken, we wilde graag zonsondergang meemaken. Gebouw is eigendom van King Power waar de verongelukte eigenaar van OHLeuven CEO was.

Rond 17u waren we ter plekke. Zeer vlotte lift naar boven, eerst een bezoek achter glas op het 74e en dan met een glazen lift of trap naar verdieping 78. Glazen plafond werd op dat moment gepoetst maar werd niet veel later terug opengesteld, enkele veiligheidsmaatregelen: schoenen moeten bedekt zijn, tassen moeten in een zachte zak gestoken worden, je mag geen fototoestel of gsm bij je hebben. Kortom, ze willen niet dat het glas beschadigd wordt. Best wel spannend zo over dat glas lopen, de grond is 78 verdiepingen lager! Oh ja, we hebben dadelijk meegedaan aan de toeristenfoto’s en pose’s, aan de kant mag je wel foto’s trekken.

Iets gedronken, verder genoten van de veranderende uitzicht op de stad als de zon weg is. De muggen en andere kriebelbeestjes vonden het daar ook leuk.

Nog eens op het glazen plafond geweest maar nu voelde ik mij minder op het gemak, vlug een stiekeme foto door Toon.

In de buurt van het hotel gaan eten bij een Mexicaan, lekker maar met Westerse prijzen.

Week hart, hier heb ik wel aan bedelaars gegeven in tegenstelling met België: een mama die met haar dochtertje in een hoek zit beneden aan de trap van de metro. We hebben haar 3x gezien. Volgens mij wonen zij daar. Of de kreupele bedelaar: een rompje mens die gewoon zat/lag te glimlachen en niet achter geld vroeg.

Ok, misschien toeristenvallen, maar dat weet je niet. Wij mogen blij zijn dat we zo’n goede opvangsystemen kennen in België!